Licht, Camera, Actie: De Betovering van Kino International

Als filmliefhebber bezoek ik regelmatig Kino International, een bioscoop die niet alleen bekend staat om zijn diverse filmprogramma, maar ook om zijn rijke geschiedenis en unieke architectuur.

Vooral de Mongay filmavond, een wekelijkse viering van LGBT+ cinema, is voor mij een hoogtepunt. Maar laten we eerst een stap terugnemen en kijken naar hoe deze iconische bioscoop is ontstaan en wat het zo bijzonder maakt.

Geschiedenis van Kino International

Kino International opende zijn deuren in 1963 in het toenmalige Oost-Berlijn, tijdens de hoogtijdagen van de DDR. De bioscoop werd ontworpen door architect Josef Kaiser en stond symbool voor de socialistische visie op cultuur en architectuur. Gelegen aan de Karl-Marx-Allee, een van de meest prestigieuze boulevards van Oost-Berlijn, was Kino International bedoeld als de paradepaard van de socialistische filmindustrie.

Vanaf de opening was de bioscoop de plek voor premières van DEFA-films, de nationale filmstudio van de DDR. Het speelde een centrale rol in het culturele leven van de stad en bood een podium voor zowel binnenlandse als internationale films. Na de val van de Berlijnse Muur in 1989 wist Kino International zijn status te behouden als een belangrijke culturele locatie in het herenigde Berlijn.

Architectuur

De architectuur van Kino International is een prachtig voorbeeld van de Oost-Duitse modernistische stijl. Het gebouw heeft een strakke, minimalistische gevel met grote glaspartijen die een gevoel van openheid en transparantie geven. De symmetrische vormen en het gebruik van glas en beton zijn kenmerkend voor de bouwstijl van de jaren 60.

Binnen is de bioscoop even indrukwekkend. De grote, elegante foyer met zijn marmeren vloeren en kroonluchters ademt een gevoel van grandeur. De ruime trappenhuizen, de comfortabele zitplaatsen en de zorgvuldig ontworpen akoestiek maken het een unieke filmervaring. Dit alles draagt bij aan de DDR charme van Kino International, waardoor het niet alleen een bioscoop is, maar ook een architectonisch monument.

Mongay Filmavond

Elke maandagavond is het tijd voor de Mongay filmavond, een evenement dat inmiddels een begrip is in Berlijn. Deze avonden zijn gewijd aan LGBT+ films en trekken een divers publiek van filmliefhebbers, zowel uit de LGBT+ gemeenschap als daarbuiten. De sfeer is altijd gemoedelijk en de selectie van films is indrukwekkend, variërend van klassiekers tot nieuwe releases en onafhankelijke producties.

De Eerste Gay Film in Kino International

De eerste gay film die werd vertoond in Kino International was een baanbrekende gebeurtenis. Deze film, "Nicht der Homosexuelle ist pervers, sondern die Situation, in der er lebt" (Niet de homoseksueel is pervers, maar de situatie waarin hij leeft), ging in première op een speciale avond in 1971. Deze documentaire van Rosa von Praunheim was een van de eerste Duitse films die openlijk homoseksualiteit behandelde en zette een belangrijke stap in de acceptatie van LGBT+ thema's in de cinema.

De première van deze film was niet zonder controverse. In de DDR was homoseksualiteit nog een taboe onderwerp, maar de film werd toch toegestaan vanwege zijn kritische blik op de maatschappelijke omstandigheden. De speciale avond trok een groot publiek en leidde tot levendige discussies over de rol van homoseksualiteit in de samenleving. Het was een gedurfde en historische stap voor Kino International, die daarmee zijn reputatie als progressieve en cultureel belangrijke instelling versterkte.

De Eerste Gay Film van de DDR

Een andere historische mijlpaal voor Kino International was de vertoning van "Coming Out" (1989), de eerste en enige film over homoseksualiteit die in de DDR werd geproduceerd. Deze film, geregisseerd door Heiner Carow, vertelt het verhaal van een leraar die worstelt met zijn seksuele identiteit. De film biedt een uniek inzicht in het leven van homoseksuelen in de DDR en werd een belangrijke culturele gebeurtenis.

Première en de Val van de Berlijnse Muur

De première van "Coming Out" vond plaats op 9 november 1989, dezelfde avond dat de Berlijnse Muur viel. Dit maakte de vertoning nog symbolischer, aangezien de film ging over persoonlijke bevrijding op een avond die de politieke bevrijding van Oost-Duitsland inluidde. De bezoekers van Kino International verlieten de bioscoop en werden meteen geconfronteerd met de historische gebeurtenis buiten de muren van het theater.

https://www.yorck.de/kinos/kino-international

Kino International is eenvoudig met het openbaar vervoer bereikbaar. U-bahn station Schillingstrasse naast de bioscoop.